2 november 2011... in de voormiddag mag ik nog eens naar de gynaecoloog. We dachten niet dat we deze afspraak nog gingen halen, want vorige week had ik al 2 cm ontsluiting. Maar de baby blijft lekker zitten waar hij zit. Hij mag nu echt wel gaan komen, want de gynaecoloog schatte hem vorige week al 4kg. Ik begin schrik te krijgen dat de baby te zwaar of te groot gaat worden om nog zo te kunnen bevallen.
Ik heb vandaag al 4 cm ontsluiting en de baby zit helemaal klaar om te komen. Maar nog steeds geen weeënactiviteit te bespeuren op de monitor. We maken nog een volgende afspraak voor maandag, maar ook de gynaecoloog hoopt dat ik dat niet meer haal.
2 dagen voor de bevalling
Rond 14u begin ik een zeurende buikpijn te krijgen. Het komt en gaat. Toch maar even timen: oei, netjes om de 7 minuten. Even naar Patrick bellen... ik twijfel echter of het wel weeën zijn, want het doet niet echt veel pijn. Dan maar even naar de vroedvrouw bellen. Zij raadt aan om in bad te gaan liggen. Als het over gaat, zijn het geen weeën, anders wel. Dus bel ik een uurtje later terug naar Patrick: kom maar op tijd naar huis, want het zijn wel degelijk weeën.
Om 19u komen ze om de 5 minuten en nog steeds is het heel draaglijk. Vreemd... ik had het me heel anders (en vooral pijnlijker) voorgesteld. Ik ga er dus vanuit dat dit nog maar het begin is en dat er nog een lange weg te gaan. Maar als ik een uur om de 5 minuten weeën heb, vertrekken we toch maar naar het ziekenhuis. Ik wandel rustig binnen en draag nog vlot mijn eigen tas. Sturen ze ons dadelijk terug naar huis?
Nee hoor, het gaat razendsnel nu. Ik ga nog even lekker in bad, maar moet hier jammer genoeg al snel uit komen omdat de dichting stuk is en heel de verloskamer onder water loopt. Tja, ik moest toch zorgen dat ze mijn bevalling zouden onthouden he. In de nieuwe verloskamer worden dan mijn vliezen gebroken en dan is het zo voorbij. Even wat heftige weeën en dan mag ik al mee persen. Een fantastische vroedvrouw en een geweldige assistent-gynaecologe (gelukkig maar, want de gynaecologe van wacht is allesbehalve aangenaam in de omgang!) loodsen mij op een ontspannen manier door mijn bevalling. Mijn wens om zonder epidurale te kunnen bevallen, is dan ook uitgekomen. Wat een mooie ervaring!
Om 23u10 komt ons grote wonder ter wereld: een zoon! En een wonder is het, want mama was er echt van overtuigd dat er een meisje in haar buik groeide. Maar wat is hij welkom, onze lieve zoon! Hij is prachtig!
We noemen hem Dest Jozef Juul (naar zijn vake en nonkel, die, samen met moeke, ongetwijfeld vol trots over hem waken van daarboven!). Dest is 52cm en weegt 3,755kg. Een flinke kerel dus, maar toch niet de 4kg die de gynaecoloog voorspeld had. Gelukkig maar...
Papa is apetrots op zijn zoon. En ook wel op mama, die het hem gelukkig niet te moeilijk gemaakt heeft tijdens de bevalling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten